TOPLUSAL SORUNLARIN KAYNAĞI AİLE YAPIMIZDIR!...

Kendi kimliğimiz, kişiliğimiz, toplumsal yapımızla var olmak ve var olmaya devam etmek istiyorsak ailelerimize sahip çıkmak zorundayız.
Aile insanlık tarihi kadar eski, kültürü, geleneği, töreyi, inancı yeni nesillere taşıyan en önemli yapıdır. Aile neyse toplumda o odur. Aile mutluysa toplum da mutlu, değilse toplum da mutlu değildir.
Bizim geleneksel büyük aile yapılarımız başlı başına birer eğitim yuvalarıdır. Aile içinde dede, nene, anne, baba, amca, dayı, hala, teyze, kuzenler ve diğer akrabalar arasında adı konulmamış bir hukuk vardır. Burada bir hiyerarşi, sevgi, saygı, merhamet, şefkat, dayanışma, yardımlaşma, fedakarlık ve benzeri duyguların pratikleri vardır. Aile bireyi bunları doğal ortamında yaşar, kişi ilk sosyal ve hukuk deneyimini ailede yaşar olumlu ve olumsuz örneklere şahitlik eder. Böylece tolum içinde daha uyumlu olur ve ne yaptığını daha iyi bilir.
Yaşadığımız modernleşme süreci geleneksel büyük aile yapılarını yok etmektedir. Aileler adım adım anne-baba-çocuklardan oluşan çekirdek aileye dönüştürmektedir. Bu dönüşüm zamanla anne babanın ayrı yaşadığı, çocukların bazen anne, bazen babada kaldığı özgür aileye sonrasında babası belli olmayan, sperm bankalarından aldığı spermlerle hamile kalan ailelere dönüşecek ve nihai olarak eşcinsel evlilikler gibi aile kavramını ortadan kaldıran birlikteliklere yol açacaktır.
Bu durum bugün başta Avrupa olmak üzere bir ok çağdaş(!) ülkede böyledir. Onlar yeniden aile kurabilmenin yollarını aramaya başladılar bile…
Ülkemizde aile ile ilgili var olan ve yeni çıkartılan yasalar maalesef aile yapısını korumak üzere değil ailenin yok olma sürecine hizmet edecek bir yaklaşımla çıkartılmaktadır.
Kanunlarda aile içi hiyerarşi yok edilmekte, dede, nene, amca, dayı, hala, teyze gibi aile büyüklerinin hiçbir rolu bulunmamakta hatta anne ve babanın aile içindeki rolleri bile yok edilmektedir.
Aile reyisi kavramı bugünkü yasalarda yoktur. Kadının kocasına, kocasının karısına karşı sorumlulukları maneviyattan ve duygusallıktan uzak, sadece maddi ve mekanik bir sorumluluğa dönüşmüş, çocukların bir birlerine, aile büyüklerine ve anne-babaya karşı sorumsuzlukları söz konusudur.
Mevcut yasalar asırlardan buyana taşıdığımız kültürü, töreyi ve inanç değerlerini yok sayan bir mantıkla hazırlanmakta ve uygulanmaktadır.
Böyle giderse geri dönüşü olmayan toplumsal bir yozlaşmayla yüzleşeceğimiz kaçınılmazdır. Tez elden kadim kültürümüze ve dini değerlerimize dayanan aile içi hiyerarşinin yeniden tesis edilmesi, geleneksel aile yapısının korunması ve aile içi ilişkilerin normale döndürülmesi için adım atılmalıdır.
Başta iktidar partisinin ve muhalif partilerin, sivil çalışma yapan sağcı, solcu, İslamcı tüm yapıların, cemaatlerin, tarikatların, vakıf ve derneklerin bu konu üzerinde kafa yorması elzemdir. Aile yok olursa toplumsal yapımız yok olur.
Vesselem…     

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

KİŞİ DOKUNULMAZLIĞI HAKKI

Her insan, bağımsız birey ve kendi başına bir değerdir, ayrıca insan olmasından dolayı hakları ve sorumlulukları vardır. Bu haklardan biri de kişi dokunulmazlığı hakkıdır. Hayata bakış açısı, insanın kendisine ve kendi dışındakilere verdiği değeri belirler ve şekillendirir. İnsanlık tarihi boyunca oluşan bu bakış açılarını kabaca ikiye ayırabiliriz. Birinci bakış açısı:   “sınıfçı” “maddeci” bakış açısıdır. Bu bakış açısı insanı sadece maddi bir varlık olarak görür. Kendi bedeni üzerinde her türlü tasarruf hakkının olduğuna inanır. Ayrıca insanları etnik köken, ekonomik, sosyal veya inanç açısından sınıflara ayırmış ve üstün sınıfın alt sınıf üzerinde yönetici, söz ve karar sahibi olduğuna inanmıştır.   İkinci bakış açısı : “eşitlikçi” “maneviyatçı” bakış açısıdır. Bu bakış açısına göre insan sadece maddi yönü olan bir varlık değil aynı zamanda manevi yönü olan bir varlıktır. İnsan kendi bedeni üzerinde tasarruf sahibi değildir, beden kendisine verilmiş bir emanetti...
Devamı

GELECEĞİN ÖĞRETMENİ

Günümüzü bilmeden ve geçmişimizi tanımadan gelecekle ilgili söz söylemek sağlıklı olmaz diye düşünüyorum. Bu nedenle önce günümüzdeki öğretmenliği sonrada geçmişimizdeki öğretmenliği kısaca vurguladıktan sonra geleceğin öğretmenliği konusuna girmek istiyorum. Milli Eğitim Temel Kanunu 43. Maddesinde öğretmenlik mesleği ve amacı şöyle tanımlanmaktadır; Öğretmenlik, devletin eğitim, öğretim ve bununla ilgili yönetim görevlerini üzerine alan özel bir ihtisas mesleğidir. Öğretmenler bu görevlerini Türk Milli Eğitiminin amaçlarına ve temel ilkelerine uygun olarak ifa etmekle yükümlüdürler… Bu kanunla öğretmene yüklenen sorumluluk Türk Milli Eğitiminin amaçları ve temel ilkeleri ile sınırlandırılmıştır ve öğretmenlik sıradan bir ihtisas mesleği gibi tanımlanıp, saygınlığı ortadan kaldırılmaktadır. Türk Milli Eğitiminin amaçları ve temel ilkeleri dikkate alındığında öğretmene yüklenen görev  “sistemin istediği insan tipini yetiştirme” misyonudur. Bu misyon Milli Eğitimin Temel ...
Devamı

KİŞİ HÜRRİYETİ VE GÜVENLİĞİ HAKKI

Her insan annesinden özgür doğar, hürdür ve güvenli bir yaşam sürme hakkına sahiptir. Bu bağlamda hiçbir insanın diğer insandan ve hiçbir toplumun diğer toplumdan farkı yoktur. Kendisini genetik, dini, ekonomik, sosyal, coğrafik veya başka sebeplerden üstün görenler, kendi “güvenlikleri ve özgürlükleri” için, kendilerinden daha zayıf olduğunu düşündükleri insanları ve toplumları kontrol altında tutma gibi bir haklarının olduğunu düşünür. Bu düşünce teorik olarak gerek uluslararası hukukta gerekse ülke anayasalarında ve kanunlarında kabul edilmese de, pratikte yaygın bir şekilde uygulanmaktadır. Akif’in;   “ben ezelden beridir, hür yaşadım hür yaşarım. Hangi çılgın bana zincir vuracakmış şaşarım.” Mısraları haddizatında tüm insanlar için geçerlidir. Özgürlük ve güvenlik bir bütün olarak görülmelidir, insanlar özgürlük ve güvenlik arasında tercih yapmaya zorlanamaz. Anayasamızın 19. Maddesi şöyledir; “herkes kişi hürriyeti ve güvenliğine sahiptir…” Şekil ve şart...
Devamı